آلزایمر یک بیماری مغزی چند عاملی است که یکی از عوامل ایجاد کننده آن مسئله ارث و ژنتیک است. عامل ژنتیک میتواند به 2 صورت بروز کند، اولین شکل آن، شکل اجتناب ناپذیر (غیر قابل پیشگیری) است که حدود 10 درصد از موارد آلزایمر را تشکیل میدهد. این نوع آلزایمر قابل کنترل و پیشگیری نیست و پس از بروز، روند خود را دنبال میکند. اما برای 90 درصد دیگر از موارد آلزایمر، ژنتیک فقط یکی از عوامل ایجاد آنها به شمار میآید. در این مقاله قصد داریم به بررسیآلزایمر و نقش ذخیره شناختی در پیشگیری از آن بپردازیم.
پزشکان تا جایی که می توان از درمان های غیر دارویی استفاده کرد، از دارو استفاده نمی کنند. توانبخشی و توانمند سازی شناختی، تقویت حافظه ، توجه و تمرکز از جمله شیوه هایی است که پزشکان برای پیشگیری از آلزایمر انجام می دهند.
آلزایمر مسئله ای است که یک شبه اتفاق نمی افتد و دارای یک فرایند تدریجی است، همه ما وقتی سنمان بالا می رود توان و عملکردهای شناختی مان کاهش پیدا می کند. منظور از عملکردهای شناختی، قضاوت، تفکر، توجه، تصمیم گیری، سرعت انتقال اطلاعات، کلام و مهمتر از همه حافظه است. بعضی ها به این افت عملکرد که با افزایش سن همراه است، پیری طبیعی می گویند. حدود 15 تا 20 درصد از افراد جامعه وقتی از سن 65 سالگی عبور می کنند این تغییرات سرعت بیشتری پیدا می کند به صورتی که خود شخص هم متوجه این تغییرات می شود اما این افت عملکرد در زندگی روزمره او تاثیر زیادی نمی گذارد که اصطلاحا به این سیر آسیب خفیف شناختی می گویند. افرادی که دچار آسیب خفیف شناختی می شوند امکان دارد در آینده دچار آلزایمر هم بشوند.
لینک کامل مقاله: آسان طب