بررسی سندرم مرد قرمز

سندرم مرد قرمز واکنشی حساس به آنزیم وانکومایسین آنتی بیوتیک است. این عارضه به عنوان سندرم گردن قرمز نیز شناخته می‌شود. وانکومایسین برای درمان عفونت‌های جدی باکتریایی، از جمله استخوان، خون و پوست تجویز می‌شود، همچنین مانع ایجا باکتری در دیواره سلولی شده و گسترش عفونت را متوقف می‌سازد. وانکومایسین یک آنتی بیوتیک است که معمولا در بخش‌های مراقبت ویژه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

سندرم مرد قرمز و بررسی آن

سندرم مرد قرمز در حدود 5 تا 13 درصد از بیمارانی که وانکومایسین مصرف می‌کنند، رخ می‌دهد. دیگر واکنش‌های حساسیتی که افراد ممکن است به وانکومایسین داشته باشند، آنافیلاکسی بوده که بسیار خطرناک نیز می‌باشد.

وانکومایسین همچنین می‌تواند در مواردی که یک فرد به انواع دیگر آنتی بیوتیک‌ها همانند پنیسیلین آلرژی داشته باشد، استفاده شود.

حقایقی صریح در رابطه با سندرم مرد قرمز:

سندرم آلرژی نیست اما علائم مشابهی به یک واکنش آلرژیک دارد.

چند گزینه برای درمان و پیشگیری از سندرم مرد قرمز وجود دارد.

داروهایی که هیستامین را در بدن آزاد می‌کنند نیز می‌توانند منجر به سندرم مرد قرمز شوند.

علل و عوامل خطر

در گذشته تصور می‌شد که سندرم مرد قرمز ناشی از وانکومایسینی بوده که در محیط زیست وجود دارد، اما با این حال، موارد این سندرم حتی پس از تصفیه آنتی بیوتیک نیز ادامه داشت. در حال حاضر، اعتقاد بر این است که وانکومایسین ممکن است راه تولید گلبول‌های سفید را تغییر دهد، این موضوع می‌تواند موجب کاهش سطح پلاکت‌های خون و یا تغییر در تعداد گلبول‌های سفید خون شود. در نظر داشته باشید که سندرم مرد قرمز با تزریق وانکومایسین، انواع آنتی بیوتیک‌ها یا داروهای مشابه مرتبط است.

سندرم مرد قرمز با تزریق سریع کمتر از 1 ساعت از دوز اول وانکومایسین همراه است. علائم این سندرم حدود 4 تا 10 دقیقه بعد از تزریق، ظاهر خواهند شد.

به طور کلی، سندرم مرد قرمز در افراد مبتلا به برخی بیماری‌ها رخ خواهد داد که شامل موارد زیر خواهد بود:

سرطان:

معمولا از ریه است.

HIV:

عفونت ممکن است بر روی درمان آنتی بیوتیک تاثیر بگذارد.

بیماری Graft versus host:

واکنشی پس از پیوند مغز استخوان است.

موارد شدید این سندرم در افراد زیر 40 سال، خصوصا کودکان رخ خواهد داد.

آنتی بیوتیک‌هایی مانند سیپروفلوکساسین، آمفوتریسین B، ریفامپسین و تیکوپلانین نیز می‌توانند به طور بالقوه باعث سندرم مرد قرمز شوند. مانند وانکومایسین، آن‌ها قادر به تخریب مستقیم انبساط مایع و بازوفیل هستند. اگر این آنتی بیوتیک‌ها با وانکومایسین یا با یکدیگر ترکیب شوند، این سندرم تقویت خواهد شد. سندرم مرد قرمز در بیماران دریافت کننده وانکومایسین و داروهای ضد افسردگی، شل کننده های عضلانی یا رنگ کنتراست بیشتر رخ می‌دهد، زیرا این نوع از داروها می‌توانند انتشار هیستامین را تحریک کنند.

برای مشاهده ادامه مطلب به منبع مراجعه نمایید:

منبع: آسان طب