گلومرولونفریت به طیف وسیعی از شرایط التهابی رگهای خونی کوچک در کلیهها که به عنوان گلومرول شناخته میشوند، اشاره دارد. این شرایط میتواند حاد باشد به این معنا که به طور ناگهانی شروع شود و یا اینکه مزمن باشد، یعنی به تدریج ایجاد شود، اما هر دو نوع آنها میتوانند مرگبار باشند. بیماری کلیه حدود 4.9 میلیون نفر در ایالات متحده و یا 1.9 درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر خود قرار میدهد. هر کلیه حاوی میلیونها گلومرول میباشد و آنها به عنوان فیلترهای کوچک درون کلیه عمل میکنند. در صورتی که گلومرول آسیب ببیند، کلیه نمیتواند ضایعات و مایعات اضافی را به طور موثر دفع کند، خون و پروتئین نیز نمیتوانند فیلتر شوند و از طریق ادرار دفع گردند. گلومرولونفریت اولیه به وقوع گلومرولونفریت اطلاق میشود، در حالی که گلومرولونفریت ثانویه ناشی از بیماریهای دیگری مانند دیابت، لوپوس، عفونت و یا مصرف دارو است. این بیماری میتواند در هر سنی رخ دهد اما در کودکان 1 تا 11 ساله شایعتر است.
گلومرولونفریت حاد به دو دسته کلی گلومرولونفریت پس از عفونت و گلومرولونفریت عفونی تقسیم میشود. این بیماری ممکن است به طور ناگهانی پس از یک عفونت استرپتوکوکی یا عفونت پوستی ظاهر شود و علائم آن به شرح ذیل میباشند:
گلومرولونفریت مزمن معمولا پس از گذشت مدت زمان طولانی، علائمی ایجاد نمیکند، اما با این وجود میتواند منجر به نارسایی کلی کلیه شود. این افراد ممکن است علائم زیر را تجربه نمایند:
فرد مبتلا به نارسایی کلیوی ممکن است ضعف اشتها، حالت تهوع و استفراغ را تجربه نماید. این عوامل میتوانند از اختلالات خواب نشات گرفته و در طول شب گرفتگی عضلانی رخ دهد. پوست فرد نیز ممکن است دچار خشکی و خارش شود. برخی از افراد مبتلا به این بیماری ممکن است به علت درد کلیه در معرض درد شدید قسمت فوقانی پشت و پشت دندهها باشند.
لینک کامل مقاله: آسان طب